الگوریتم های کامپیوترهای غواصی

فرآیندهای متناهی محاسباتی هنگام غوص

هر آنچه یک غواص باید بداند!

در دوره آموزشی، نحوه استفاده از جداول برداشت فشار را می آموزید. در واقع باید مدرس تئوری ها و نحوه ایجاد این جداول را به غواص بیاموزد. متاسفانه امروزه بسیاری از غواصان هستند که میدانند که این جداول وجود دارند اما نمی دانند چرا؟! این امر هنگام استفاده از Diving Computers نیز مصداق دارد. تعداد محدودی از همه قابلیت های کامپیوتر غواصی خود و نحوه استفاده از آنها تسلط دارند، تعداد کمتری می دانند کامپیوتر یا ساعت آنها از چه الگوریتمی استفاده میکند و به ندرت میدانند این فرآیندهای محاسباتی متناهی چه بوده و چگونه انجام می گیرند؟!

جداول غواصی

جداول غواصی پایه و اساس برنامه ریزی برای هر غوص و کامپیوترهای غواصی می باشند. هنگام آموزش غواصی حتمن با جداول غواصی مربوط به استاندارد غواصی خود آشنا شده اید.

این جداول برای غواصان با تجربه بسیار حیاتی بوده و تمامی برنامه های غواصی اضطراری بر اساس جداول تعیین می گردند. برای غواصان اسپرت و تازه کار استفاده از جداول سخت و پیچیده به نظر می رسند و غواصان بدون تجربه نمی توانند فاکتورهای ارتفاع، عمق، سرعت پایین رفتن به عمق و برگشتن به سطح و بسیاری از موارد دیگر را هنگام برنامه ریزی غوص در نظر بگیرند.

برای این منظور کامپیوترهای غواصی مخصوص غواصان تفریحی طراحی و ساخته شده اند.

الگوریتم های کامپیوترهای غواصی

هر کامپیوتر غواصی از یک مُدل خاص از جداول غواصی به عنوان المان اساس برای استفاده در محاسبات غوص استفاده می کند. الگوریتم ها با در دست داشتن اطلاعات غواصی (عمق و زمان) در هر لحظه میزان ایمنی غوص را محاسبه و پس از مقایسه با جداول درون کامپیوتر آنها را به غواص نشان می دهند.

تولید کنندگان مختلف الگوریتم های متفاوتی را برای کامپیوترهای غواصی خود در نظر می گیرند. معروفترین الگوریتم ها عبارتند از:

الگوریتم هالدین / اسپنسر Haldane / Spencer Algorithm

این مُدل بر اساس جداول توسعه یافته توسط راجر و پاول Rogers & Powell که جداول استاندارد پَدی PADI   نیز بر این اساس می باشند استوار است، تولید کنندگانی مثل اُشنیک و شِروود از این مُدل در کامپیوترهای خود استفاده می کنند.

الگوریتم تغییر یافته هالدین Modified Haldane Algorithm

این مُدل با ایجاد تغییراتی در الگوریتم هالیدن / اسپنسر بوجود آمده است.

الگوریتم مُدل حباب کاهش یافته در خون RGBM (Reduced Gradient Bubble Model) Algorithm

این مُدل بر اساس کار و تحقیقات وینکه و همیلتون Wienke & Hamilton بوجود آمده است. اولین بار سانتو شروع به تغییر و استفاده از این مُدل در کامپیوترهای خود نمود. این مُدل میزان میکرو حباب های نایتروژن باقی مانده در خون را در نظر گرفته و از آنها به عنوان پایه و اساس ایجاد حباب های بزرگتر و مشکلات ناشی از فشار برداری یاد میکند.

تولیدکنندگان امروزی برای کامپیوترهای معمولن از این مُدل و یا انواع تغییر یافته آن استفاده می نمایند.

نکته قابل توجه این است که کامپیوترهای غواصی با الگوریتم های متفاوت نتایج متفاوتی در محاسبات خواهند داشت گرچه همگی از یک مُدل استفاده کنند. این به این دلیل است که اکثر تولید کنندگان تغییرات مخصوص به خود خصوصن در زمینه محتاط بودن و بالاتر بردن حاشیه امنیت را در این مُدل ها اعمال می کنند.

نمی توان گفت که بهترین الگوریتم کدام است، اما هر کدام از آنها نقاط ضعفی دارند.

مهمترین مشکل همه آنها عدم در نظر گرفتن وضعیت فیزیکی شماست. در حالی که تمام کامپیوترهای غواصی میزان غواصی شما، عمق، پروفایل غواصی و فاصله استراحت یا زمان پرواز را در نظر می گیرند هیچ کدام میزان ضربان قلب و وزن شما و بسیاری از فاکتورهای شخصی فرد را در محاسبات لحاظ نمی کنند.

تنها تاثیر شما بر کامپیوترهای غواصی اسپرت، تغییر تنظیمات برای استفاده از الگوریتم های امن تر و محتاط تر است.

نتیجه گیری:

هنگام استفاده از کامپیوترهای غواصی باید علاوه بر شناخت کامل از نحوه کار کرد کامپیوتر غواصی و آپشن های آن، نحوه تغییر تنظیمات و سِت کردن موارد مورد نیاز باید از وضعیت شخصی خود مطمئن باشید و هنگام غواصی موارد را در نظر بگیرید.

کامپیوتر غواصی شما نمی داند که شما صبح پر کار و یا پر استرسی داشته اید و یا هنگام غواصی بدن شما به شدت دچار کم آبی است، نمی داند که شما به اندازه کافی استراحت و خواب داشته اید و قبل از غواصی چه نوشیده و یا خورده اید؟

تمام این موارد در آینده به کامپیوترهای غواصی افزوده خواهند شد اما امروزه هیچ کدام از کامپیوترهای غواصی این امکان را ندارند.

پس به خود احترام بگذارید و قبل از غواصی برنامه دقیقی برای غواصی چیده و به دقت آن را دنبال کنید.

غواص هوشمند – غواصی ایمن

تیم ایراتک